gedichten

DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG

‘De jeugd heeft nieuwe idealen’, las ik in een cursiefie

Vroeger was het free Nelson Mandela! en nu is het: free WiFi!

ALARMFASE

 

Al het ijs is al gebroken

laat de vuren nu maar branden

laat de wereldzeeën koken

na de zonde was je handen

 

Eindeloos vallen de bomen

totdat niemand ze nog telt

en de wonden worden groter

kunnen niet worden hersteld

 

We schuilen voor de golven

die de dijk en duinen wraakt

 

Als het vuur dooft, komen wolven

steden worden blind gemaakt

 

Onder zout en zand bedolven

tot het zand de tanden kraakt


SONNET ENER NIEUWE SOORT


Van fig’ratief tot radicaal abstract

van waterdun tot doffe dikke drab,

gezonde drol tot pipse sicke pap,

van drup drup drup tot krachtig uitgekwakt.


Ik heb al duizend soorten kak gekakt,

mijn poepbegrip is ware wetenschap,

maar nu wil het geval dat ik niet snap

wat nu weer in mijn pleepot bleef geplakt.


De héle week bleef — dat is het obscure —

een donkerbruine streep op ‘t porselein

ik kreeg er zo een kleverig karwei bij


dus: boene, poetse, vege, schrobbe, schure,

helaas en pindakaas, het mocht niet zijn ...

Ik doop dit nieuwe kakatype: glijklei

Wil je gebruik maken van mijn poëtisch vakmanschap: laat het me weten. Hieronder een bloemlezinkje uit mijn oeuvre ...

uit: Seks, Drugs & Rock 'n Roll

3.5. HENNY VRIENTEN

’t Vinyl draait rondjes op de platenspeler,
een bas danst dartel donker, alles lacht,
de klank van mildheid — zelfs de g is zacht — melancholie klonk nimmer functioneler

Ach, hoe kan iemand tegelijk toch zo aanwezig en ook zo bescheiden zijn? Nauwkeurig, altijd de perfecte lijn
in noten en in woorden: Henny’s flow

De echo van de ritmes, melodietjes
die planten zich oneindig voort en weer op notenbalken in de lucht geschreven

Jouw poëzie klinkt troostend in je liedjes, een biggel bij Dit was de laatste X,
ik luister naar de soundtrack van mijn leven


ISBN : 9789490855307


uit: Topo 2023

De ene melodie die loopt naar boven,

de ander naar omlaag en opgeschoven, 

nooit eerder dat ik ooit zo’n groot ontzag had,

zo’n fuga klinkt subliem, zo kan slechts 

ISBN : 9789464805345


uit: Korreltje Zeezout 2022

THEEZAKJES


Of vroeger alles beter was? Nou nee

zo stond er op een plaatkant maar één liedje

je kon alleen maar mayo op je frietje

en grijstinten die kleurden je tv


Maar ’k wil het met u hebben over thee

die werd in een speciale pot geschonken

waaruit dan met zijn allen werd gedronken

gezellig was dat, iedereen tevreê


En nu dan? Elke drinker kiest zijn smaakje:

amandel-peer of babi pangang-kers

papaya-mosterd met jenevertakjes


Ik weet het heus wel, hoor, het is mijn zaakje

en heb normaal echt niets tegen divers

maar erger me aan bergen natte zakjes

uit: Problemen, dingen, zooi en tribulaties

samengesteld door Bas Jongenelen

Hij kan het niet meer volgen, één diep Dal-

ai Lama-achtige, toen sex nog vies was,

net als een parasolmier in een fleecejas,

archaïsch, niet te snappen taalgeval.


‘Dewijl u ons tot een repliek fêteert,

de dato: heden, laten w’ ons niet nopen

ten nut te formuleren en we hopen

afdoende hebbende geïnformeerd.’


Hij kijkt zijn vrouw met lege ogen aan:

‘Ik weet niet of ik antwoord heb gekregen,

het klinkt zo serieus, al krijg ik jeuk,


er lijkt echt iets belangrijks in te staan.

Ik laat het er maar bij’, zegt hij verlegen. 

Ze zijn terug bij af, gemiereneuk.

uit: Korreltje Zeezout 2017

samengesteld door A. Maartens

NOVEMBERZEE


Schimmelschuim spiegelt de leefloze lucht in het roestige grijs,

treurige wolken en kreukels van zout

klaar voor de genadestoot.

Zo eenzaam als hier was ik nog nooit,

mijn lijf is moe, mijn ziel is oud,

alles weegt me zwaarder dan de dood.


Mijn dorre ogen knijpen,

mijn schrale mond verbijt

verzuip in mijn verdriet.

Tot ik broos en uitgedoofd

mijn loden armen spreid

me overgeef aan melancholie.


Golvend met het water,

zuchtend met de wind

laat ik me verdwalen.

Ik schreeuw mijn gure longen leeg:

- Oh, heerlijke bitterheid

ik ben niet bang,


kom me maar halen.

uit: De liefde: een met gif gevulde beker

samengesteld door B. Jongenelen en A. Maartens

Dan kreunt ze: ‘Blijf bij mij mijn levensdagen.’

Maar Ken geeft als gewoonlijk weer geen kik

hij heeft gewoon geen kloten (en geen pik)

belooft dus Barbie niks, al blijft ze zagen.


Hij wil gewoon zijn ‘opties openhouden’

want mannen zijn hier dungezaaid en schaars

Zie Sindy daar eens met haar rubber laars

Die kan haar benen net wat verder vouwen.


Maar Barbie vindt die Sindy ordinair:

“Ze wil wel op mij lijken, maar mist stijl

Ze is goedkoop, pastiche en Europees!”


Dus slim verleidt ze Ken heel culinair:

een lekker plastic soep in dito teil; 

want achterblijven is haar grootste vrees.

uit: Vaderlandse geschiedenis

samengesteld door: H. van Beek en B. Jongenelen

14.14


Europeaan in 't diepst van mijn gedachten.

Dit kikkerlandje is me veel te klein.

Ik wil de zwoelte van de Spaanse nachten, 

met Marsman wil ik reizen naar Berlijn.


Ik mis de rijke kunst van Italianen,

de Franse slag, de Zweedse nuchterheid.

Historie van de Grieken, de Germanen,

bescheidenheid der Belgen, Irish pride.


Bevind me in een niet te stoppen stoomtrein

en breek door dijken, bergen, dromenrijk.

Gelukkig dat ons land zijn armen spreidt.


Ik wil van alle landen bij elkaar zijn,

van heel de wereld, alles tegelijk!

Maar wie beschrijft mijn toekomende tijd?

uit: Geplop, -sis, -schenk, -proost, -not

samengesteld door mij

POTJESLATIJN


Ad fundum allemaal! (Behalve Bob

en Glenda met haar glutenvrij dieet

Dimitri mag niet drinken van zijn date

en Harry is allergisch voor de hop.


Babet houdt niet van bitter, neemt een fris

en Marie-Claire vindt bier te ordinair

(dus Robert-Jan verklaart zich solidair).

Tot slot Charlot die nog geen achttien is.)


Ad fundum allemaal! De glazen hoog!

Vertrouw me: zoveel zielen zoveel bieren

voor uilenspiegel en voor mopperpot.


Ad fundum allemaal! Geen mens blijft droog.

Geniet! Het leven mag je altijd vieren:

geplop, gesis, geschenk, geproost, genot!

uit: Een kruisweg van alledaags leed

samengesteld door B. Jongenelen en M. Neggers

3.13


En (vind ik leuk:) wat toekomst brengen mocht.

of (vind ik minder:) vroeger brengen gaat. 

Het lijkt zo leuk: een tijdreisapparaat

als met een kruisbroek in een spijkertocht.


Bereis de kosmos door de binnenbocht

met één groot voordeel: nooit een keer te laat. 

Je neemt een dorm(-) of wormgat als je gaat; 

’k heb achtentachtig mijl per uur gelogd!


Wat moet ik met die snelheid van het licht? 

En word ik dan een rupsje-nooit-genoeg?

Ik waak wel eens in zeer doordachte nachten.


’t Verlangen gaat toch naar meer overzicht, 

ik baad in bed terwijl ik zwijg en zwoeg,

ik denk wel eens in zeer doorwaakte nachten.